2/2012 ΕΙΡ ΕΡΙΝΕΟΥ
(Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)
Ρυθμίσεις οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Υπαγωγή στο ν.3869/2010.
Προϋποθέσεις. Αίτηση εκ μέρους κομμωτή. Δεν θεωρείται έμπορος, εάν δεν υπάρχει στη δραστηριότητά του διαμεσολάβηση, ριψοκίνδυνη ανάληψη οικονομικού κινδύνου, ελπίδα κι όχι εξασφάλιση κέρδους. Ούτε και μικροέμπορος μπορεί να θεωρηθεί. Δεν αποδεικνύεται ο δόλος στο πρόσωπο του αιτούντος που επικαλείται ο δανειστής, επειδή απέκρυπτε την κακή του οικονομική κατάσταση, εφόσον δεν εξειδικεύονται οι συγκεκριμένες ενέργειες απόκρυψης εκ μέρους του οφειλέτη. Δεκτή η αίτηση, καθορισμός των δόσεων με βάση τα εισοδήματά του που είναι χαμηλά και τις οικογενειακές του υποχρεώσεις, ήτοι την υποχρέωση διατροφής της κόρης του, απαλλαγή της κύριας κατοικίας του.
ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΑΤΣΑΒΕ: Αυτή η απόφαση του Ειρηνοδικείου Χαλανδρίου έχει μεγάλη πρακτική αξία διότι Δεν θεωρείται έμπορος, εάν δεν υπάρχει στη δραστηριότητά του διαμεσολάβηση, ριψοκίνδυνη ανάληψη οικονομικού κινδύνου, ελπίδα κι όχι εξασφάλιση κέρδους. Σε μια τέτοια περίπτωση μπορεί κάποιο πρόσωπο αν και διενεργεί πράξεις εμπορικές να κριθεί ότι είναι μικρέμπορος και να μην εξαιρεθεί από την εφαρμογή του ν.3869/2010. Δεν είναι έμποροι αυτοί που ασκούν μικροεμπορία. Μικροεμπορία ασκούν πρόσωπα που διενεργούν εμπορικές πράξεις κατά το ΒΔ 1835 αλλά δεν δραστηριοποιούνται σε ριψοκίνδυνη κερδοσκοπική διαμεσολάβηση και κατ` ουσίαν παρέχουν προσωπική εργασία με αντίτιμο κάποια αμοιβή. Η με διαφορετική διατύπωση, είναι πρόσωπα που ασκούν εμπορικές πράξεις και αποκομίζουν από αυτές κέρδος, το οποίο όμως αποτελεί περισσότερο αμοιβή του σωματικού τους κόπου και μόχθου και όχι αποτέλεσμα κερδοσκοπικών συνδυασμών κ.λ.π. (βλ. Ιάκωβο Βενιέρη κ. Θεόδωρο Κατσά - Εφαρμογή του Ν.3869/2010).
