Κατά το άρθρο 1465 παρ. 1 ΑΚ, με τον τίτλο τεκμήριο καταγωγής από γάμο, το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου της μητέρας του ή μέσα σε τριακόσιες ημέρες από τη λύση ή ακύρωσή του τεκμαίρεται ότι έχει, πατέρα τον σύζυγο της μητέρας (τέκνο γεννημένο σε γάμο). Κατά συνέπεια, το τέκνο δεν μπορεί να θεωρηθεί εκτός γάμου και καλύπτεται από το ως άνω τεκμήριο και στην περίπτωση που δεν είναι πραγματικό, φυσικό τέκνο του συζύγου της μητέρας του. Το τεκμήριο αυτό ανατρέπεται κατ' άρθρο 1469 ΑΚ με την προσβολή της πατρότητας, πλην άλλων, από το ίδιο το τέκνο, από το σύζυγο της μητέρας του ή από τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα, βρισκόμενη σε διάσταση με το σύζυγό της, είχε μόνιμη σχέση με σαρκική συνάφεια κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης. Μάλιστα, σε περίπτωση προσβολής από τον άνδρα που είχε σαρκική συνάφεια με τη μητέρα, η σχετική δικαστική απόφαση, εφόσον καταστεί αμετάκλητη, επιφέρει αυτοδικαίως δικαστική αναγνώριση του τέκνου από τον άνδρα αυτόν (ΑΚ 1472). Πριν από την αμετάκλητη ανατροπή του τεκμηρίου καταγωγής από γάμο το τέκνο δεν μπορεί να αναγνωρισθεί εκουσίως ή δικαστικώς, η παρά ταύτα δε εκούσια αναγνώρισή του ουδεμία επάγεται έννομη συνέπεια και δεν δημιουργεί δεσμούς συγγένειας μεταξύ του τέκνου και του φυσικού πατέρα, η οποία ως ενδιαφέρουσα άμεσα τη δημόσια τάξη, διαφεύγει της εξουσίας ελεύθερης διαθέσεως. Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι η ΑΚ 1465 βρίσκεται σε συμφωνία με τη γενικότερη αρχή που εκφράζει το άρθρο 1463 εδ. β' ΑΚ, ότι για τη θεμελίωση της συγγένειας με τον πατέρα απαιτείται ένα νομικό γεγονός και όχι το βιολογικό - πραγματικό γεγονός της καταγωγής του τέκνου από συγκεκριμένο άνδρα.

Σύμφωνα με το άρθρο 1469 ΑΚ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 19 παρ. 1 α του Ν. 2521/1997, ορίζονται περιοριστικώς τα πρόσωπα, στα οποία παρέχεται το δικαίωμα προσβολής της πατρότητας, δηλαδή ανατροπής του τεκμηρίου καταγωγής του τέκνου από το γάμο. Η ρύθμισή του διαφοροποιείται από εκείνη του δικαίου που ίσχυε πριν από το Ν. 1329/1983, καθόσον ενώ κατά το προηγούμενο δίκαιο τη γνησιότητα του τέκνου μπορούσαν να προσβάλουν μόνο ο σύζυγος της μητέρας ή οι κληρονόμοι του (παλαιά άρθρα ΑΚ 1468 παρ. 1, 1471, 1472, 1474) μετά το Ν. 1329/1983 αλλά και το Ν 2521/1997, στη σχετική δίκη νομιμοποιούνται ενεργητικώς ο σύζυγος, το τέκνο, η μητέρα του, ο πατέρας και η μητέρα του συζύγου (όχι ως κληρονόμος) και ο εραστής της μητέρας από τις οριζόμενες, ως προς τον τελευταίο προϋποθέσεις. Έτσι με τη νέα ρύθμιση ο κύκλος των προσώπων που νομιμοποιούνται ενεργητικώς στην προσβολή της πατρότητας διευρύνεται με τη νομιμοποίηση της μητέρας, του τέκνου και υπό προϋποθέσεις, του εραστή της μητέρας, αλλά συγχρόνως και περιορίζεται αφού οι κληρονόμοι του συζύγου δε νομιμοποιούνται. Το δικαίωμα προσβολής της πατρότητας, που έχουν τα πρόσωπα, που περιοριστικώς ορίζει το εν λόγω άρθρο, είναι προσωποπαγές και ακληρονόμητο. Την ίδια φύση έχει και το δικαίωμα των γονέων του τεκμαιρόμενου πατέρα, γιατί αυτό περιέρχεται σ’ αυτούς ως ίδιο, αυτοτελές δικαίωμα στον καθένα χωριστά και όχι με την ιδιότητα των κληρονόμων. Συνέπεια αυτής της φύσης του δικαιώματος προσβολής της πατρότητας είναι η αδυναμία άσκησης αυτού πλαγιαστικώς (72 ΚΠολΔ).

Κατά το εδάφιο α’ του άρθρου 1469 ΑΚ οι νομιμοποιούμενοι ενεργητικώς για την προσβολή της ιδιότητας του τέκνου ως γεννημένου σε γάμο είναι, ο σύζυγος της μητέρας, δηλαδή ο τεκμαιρόμενος πατέρας, ο πατέρας ή η μητέρα του συζύγου αν αυτός πέθανε ή, αναλογικά αν κηρύχτηκε σε αφάνεια, με την προϋπόθεση όμως ότι δεν είχε χάσει, για οποιοδήποτε λόγο, το δικαίωμα προσβολής της πατρότητας, το τέκνο, η μητέρα του και ο εραστής της μητέρας που, ενόσω αυτή βρισκόταν σε διάσταση με το σύζυγό της, είχε μόνιμη σχέση μαζί της με σαρκική συνάφεια κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης. Το δικαίωμα του καθενός, από τους περιοριστικά απαριθμούμενους στην άνω διάταξη, για την προσβολή της πατρότητας, είναι ίδιο, αυτοτελές και ανεξάρτητο. Ακόμη και οι γονείς του συζύγου ασκούν ίδιο προσωπικό δικαίωμα προσβολής και όχι υπό την ιδιότητα των κληρονόμων του συζύγου.

Στο τέκνο αναγνωρίζεται ατομικό δικαίωμα προσβολής της πατρότητας που έχει από το νόμο με βάση τα τεκμήρια των άρθρων 1463 παρ.2, 1465 και 1466 ΑΚ, με τα οποία παρέχεται σ’ αυτό η δυνατότητα άμυνας, απόκτησης των δικαιωμάτων του και της διεκδίκησης της νομικής και κοινωνικής θέσης από την καταγωγή του. Η παροχή σ’ αυτό του δικαιώματος προσβολής της πατρότητας, παράλληλα μ’ εκείνο του συζύγου της μητέρας του, έχει ηθική και πρακτική σημασία, γιατί καλύπτει τις περιπτώσεις που ο σύζυγος, για διάφορους λόγους, απρακτεί και άλλος δεν έχει δικαίωμα άσκησης αγωγής. Το δικαίωμα του τέκνου είναι και ακληρονόμητο, γι’ αυτό δεν έχουν δικαίωμα οι κληρονόμοι του και οι κατιόντες του.

Κατά το εδάφιο β του άρθρου 1469 ΑΚ οι φορείς του δικαιώματος προσβολής της πατρότητας ασκούν το δικαίωμα αυτό αυτοπροσώπως ή με ειδικό πληρεξούσιο ή όταν υπάρχει νόμιμος αντιπρόσωπος, απ’ αυτόν αλλά μετά από άδεια του δικαστηρίου το οποίο είναι το μονομελές πρωτοδικείο (άρθρα 740 παρ. 1, 797 ΚΠολΔ) κατά την εκούσια δικαιοδοσία. Η τελευταία περίπτωση αφορά τα νομιμοποιούμενα πρόσωπα, τα οποία τελούν από στερητική δικαστική συμπαράσταση, πλήρη ή μερική, με ρητή αναφορά στις αγωγές που ανάγονται στις σχέσεις γονέων και τέκνων, οπότε λόγω στέρησης της ικανότητας δικαστικής συμπαράστασης (άρθρα 63 παρ. 1, 64 παρ. 1 ΚΠολΔ), δεν έχουν τη δυνατότητα άσκησης αυτοπροσώπως της αγωγής. Έλλειψη ικανότητας δικαστικής παράστασης, για τα άνω πρόσωπα, υπάρχει και για όσο χρόνο δεν έχουν συνείδηση των πράξεών τους ή βρίσκονται σε ψυχική ή διανοητική διαταραχή που περιορίζει αποφασιστικά τη λειτουργία της βούλησής τους (άρθρο 131 παρ. 1 ΑΚ). Αν όμως τα άνω πρόσωπα τελούν υπό επικουρική δικαστική συμπαράσταση ή αν είναι έγγαμοι ανήλικοι, έχουν ικανότητα δικαστικής συμπαράστασης και ασκούν την αγωγή αυτοπροσώπως (άρθρα 598, 614 παρ. 10 ΚΠολΔ). Για το ανήλικο, όμως και άγαμο τέκνο, του οποίου η αγωγή απευθύνεται κατά της μητέρας του και του συζύγου της (άρθρο 619 παρ. 1 ΚΠολΔ), οι οποίοι ασκούν και τη γονική μέριμνα, και κατά νομική αναγκαιότητα είναι και νόμιμοι αντιπρόσωποί του, πρέπει ενόψει της σύγκρουσης συμφέροντος, να διοριστεί ειδικός επίτροπος (άρθρο 1517 ΑΚ), για να τον αντιπροσωπεύει, από το μονομελές πρωτοδικείο κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας. Σε επείγουσα περίπτωση μπορεί να διοριστεί και προσωρινός ειδικός επίτροπος (ΜΠΘες 206/84 Δνη 26/327).

Τέλος, είναι αναγκαία η προσκόμιση στο δικαστήριο τεστ dna του εραστή, της μητέρας και του τέκνου και (κατά περίπτωση) του τεκμαιρόμενου πατέρα

Αξίζει δε να σημειωθεί ότι έχει κατατεθεί από το γραφείο μας μεγάλος αριθμός αιτήσεων συναινετικών διαζυγίων, αλλά και αγωγών διαζυγίων κατ’ αντιδικία, αγωγών διατροφής κλπ ΜΕ ΘΕΤΙΚΟΤΑΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΑΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ! ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΑ ΜΕ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ! Ο ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΑ, ΜΕΘΟΔΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΕΛΑΤΗ! ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ!

ΕΠΙΣΗΣ, ΠΑΡΕΧΕΙ ΤΟ ΠΛΕΟΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΙΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΠΑΚΕΤΟ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΤΑΝΟΩΝΤΑΣ ΤΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ ΠΟΥ ΔΙΕΡΧΕΤΑΙ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΤΗ!

ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ! ΠΑΙΖΕΤΑΙ Η ΖΩΗ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΣΑΣ!